بررسی تاثیرات رویکردهای تدریس مشارکتی بر توانمندسازی دانش آموزان در یادگیری مستقل و انتقادی

در زمینه آموزش و پرورش، رویکردهای مختلفی برای بهبود فرآیند یادگیری دانش آموزان پیشنهاد شده است که از جمله آن ها می توان به رویکرد مشارکتی اشاره کرد. این رویکرد که بر اساس مفهوم فعالیت و همکاری بین دانش آموزان در فرآیند یادگیری استوار است، اهداف گوناگونی را از جمله توانمندسازی در یادگیری مستقل و انتقادی دانش آموزان تقویت می کند. این مقاله به بررسی اثرات و اهمیت این رویکرد آموزشی بر توانمندسازی دانش آموزان می پردازد.در این پژوهش، ابتدا مفهوم تدریس مشارکتی به طور دقیق بررسی شده و مبانی نظری آن با استناد به منابع معتبر توضیح داده می شود. سپس به بررسی تجارب عملی و مطالعات موردی از جهان مختلف پرداخته می شود که نشان می دهند چگونه این رویکرد می تواند به بهبود مهارت های اجتماعی، تفکر انتقادی، و توانمندسازی در یادگیری مستقل کمک کند.در پایان، پژوهش حاضر به نتیجه گیری می رسد که تدریس مشارکتی نه تنها می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان منجر شود، بلکه از لحاظ انگیزشی و اعتماد به نفس نیز اثرات قابل توجهی دارد. این رویکرد آموزشی به دلیل اینکه دانش آموزان را در فرآیند یادگیری فعال و مسئولانه می کند، توانایی های آن ها را در مواجهه با چالش های زندگی و مسائل پیچیده تقویت می کند. از این رو، ترویج استفاده از این رویکرد در سیاست گذاری ها و محیط های آموزشی به عنوان یک استراتژی موثر برای بهبود سطح آموزش و پرورش در نظر گرفته می شود.

کلیدواژه ها:

تدریس مشارکتی ، یادگیری مستقل ، توانمندسازی دانش آموزان ، تفکر انتقادی