نقش مدارس در برقراری فعالیت های تربیتی و فرهنگی در میان دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش

برنامه ریزی آموزشی متمایز از سیاست گذاری است. در سیاست گذاری بیان اهداف کلی و عمومی معمولا مسیر فعالیت های کشور تعیین می شود. در حالی که در برنامه ریزی برای سیاست ها و اهداف کلی، هدف های مشخص و قابل اندازه گیری در مدت زمان معین تعیین می شوند. پس باید قبل از ترسیم سیاست های آموزشی، از اهداف کلی و سیاست های توسعه کشور مطلع بود. بعد از دانستن سیاست ها، لازم است برای حصول به آن ها برنامه ریزی آموزشی دقیقی صورت گیرد. ولی با این اوصاف باید گفت برنامه ریزی آموزشی و سیاست گذاری اموری کاملا مرتبط با یکدیگرند. به عبارت دیگر انجام برنامه های آموزشی تفسیر عملی سیاست آموزشی دولت است.

کلیدواژه ها:

مدارس ، دانش آموزان ، امور تربیتی ، فرهنگی