بازتاب انسان شناسی جنسیت در آثار فرهاد حسن زاده و قدسی قاضی نور

جنسیت، تفاوت و یکسانی نقش های جنسیتی، از مفاهیم بنیادین انسان شناسی جنسیت است. در این پژوهش سعی شده است  مصادیق انسان شناختی در داستان های فرهاد حسن زاده و قدسی قاضی نور (به ویژه داستان های گروه سنی د، ه) جستجو و بر پایه انسان شناسی جنسیتی پساساختارگرا تحلیل گردد. مطابق بینش مرسوم و سنتی و به تعبیر روشن تر ایدئولوژی های حاکم بر ساختارهای فرهنگی سنتی، در هر دوگانه ای یک قطب مرکز است و دیگری حاشیه، حال آن که درواقع در دوگانه­های یادشده، هیچ کدام از دو قطب بر دیگری برتری ندارد. در مقاله حاضر با پیش چشم داشتن این دیدگاه، مرکزیت داشتن یا نداشتن یکی از دو قطب در دوگانه ­های طبیعت/ فرهنگ و زن/ مرد در آثار مورد نظر تحلیل شده است تا نشان داده شود که در آثار کدام نویسنده به قطب زن و در کدام اثر به قطب مرد مرکزیت داده شده است؟ در کدام اثر مرکزگریزی اتفاق افتاده است؟ و در کدام یک این اتفاق رخ نداده است؟ این پژوهش نشان می­دهد که در بیشتر داستان های مورد بحث، مرکزیت شخصیت پردازی نویسنده با قطب مرد است و نوع نگاه به شخصیت زنانه در اغلب موارد از کلیشه های سنتی پیشین فاصله چندانی نگرفته است

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، انسان شناسی فرهنگی ، انسان شناسی جنسیت ، ادبیات داستانی ، ادبیات کودک