مقایسه عملکرد الگوریتم های بازسازی تصویر در سامانه توموگرافی القای الکترومغناطیسی

توموگرافی القای الکترومغناطیسی یکی از روش های جدید تصویرسازی است و به دلیل ویژگی هایی مانند غیرتماسی، غیرنفوذی و غیر مخرب بودن، پتانسیل استفاده در بسیاری از صنایع را دارد که از جمله آن ها می توان به صنایع بیولوژیکی، جریان های چندفازی، تصویربرداری پزشکی و همچنین کشاورزی و صنایع غذایی اشاره کرد. قسمت های اصلی سامانه توموگرافی القای الکترومغناطیسی شامل حسگرهای فرستنده و گیرنده، سامانه جمع آوری داده و الگوریتم بازسازی تصویر است. در این پژوهش مقایسه عملکرد چهار الگوریتم بازسازی تصویر در سامانه توموگرافی القای الکترومغناطیسی با جریان اعمالی مورد بررسی قرار گرفت. در سامانه مذکور از دو عدد الکترود حلقوی ابتکاری به عنوان حسگر فرستنده استفاده شد. حسگرهای گیرنده نیز شامل ۶۴۸ عدد کویل است که دورتادور محیط تصویرسازی قرار می گیرند. به منظور بررسی عملکرد این سامانه از دوازده ترکیب شی هدف استفاده و بازسازی تصویر با استفاده از الگوریتم های LBP، حل تکراری لندوبر، روش منظم سازی تیخونوف و حل تکراری گوس-نیوتن انجام شد. به منظور بررسی کیفیت تصاویر بازسازی شده از پارامترهای خطای اندازه و خطای نسبی تصویر استفاده شد. نتایج نشان داد که در تمامی اشیاء هدف، مقادیر خطای نسبی تصویر مربوط به الگوریتم حل تکراری گوس- نیوتن کمتر از سایر الگوریتم ها است. نتایج حاصل از ارزیابی پارامتر خطای اندازه نشان داد که در هر چهار الگوریتم بازسازی تصویر؛ افزایش تعداد اشیاء هدف موجب افزایش خطای اندازه می شود. به عنوان نتیجه گیری کلی می توان بیان کرد که الگوریتم حل تکراری گوس-نیوتن عملکرد مطلوب تری در مقایسه با سایر الگوریتم ها دارد.

کلیدواژه ها:

اشیای هدف ، الگوریتم حل تکراری ، خطای نسبی تصویر ، مسئله بدرفتار