نقش میانجی استرس شغلی در رابطه بین راهبرد های مقابله ای و گران باری شغلی با کیفیت زندگی حرفه ای در پرستاران بخش فوریت های روان پزشکی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی استرس شغلی در رابطه بین راهبرد های مقابله ای و گران باری شغلی با کیفیت زندگی حرفه ای در پرستاران  بخش فوریت های روان پزشکی بود. روش کار: در قالب یک طرح همبستگی از بین پرستاران زن و مرد شاغل در بیمارستان خورشید، مدرس و فارابی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تعداد ۱۵۷ نفر به شیوه نمونه گیری دسترس انتخاب شدند. پرستاران به پرسشنامه های استرس شغلی (HSE)، راهبردهای مقابله ای (لازاروس و فولکمن،۱۹۸۷)، گرانباری شغلی (اسپکتور و جکس،۱۹۹۸)، کیفیت زندگی حرفه ای (استم،۲۰۱۰) پاسخ دادند. یافته ها در چارچوب مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS۲۲ و SmartPLS۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری حاکی از بین راهبردهای مقابله ای منفی و گرانباری شغلی با استرس شغلی رابطه معنی داری دارند اما رابطه راهبردهای مقابله ای مثبت با استرس شغلی معنی دار نبود (۰۵/۰استرس شغلی و گرانباری شغلی با کیفیت زندگی حرفه ای معنی دار بود (۰۵/۰>p)؛ اما رابطه هر دو راهبرد مقابله ای مثبت و منفی با کیفیت زندگی حرفه ای معنی دار به دست نیامد (۰۵/۰استرس شغلی میانجی رابطه راهبرد مقابله ای منفی و گرانباری شغلی با متغیر کیفیت زندگی حرفه ای در پرستاران بود و نقش میانجی معنی داری در رابطه بین راهبرد های مقابله ای مثبت با کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران نداشت.

کلیدواژه ها:

Job stress ، coping strategies ، job burden ، quality of professional life ، nurses ، استرس شغلی ، راهبرد های مقابله ای ، گران باری شغلی ، کیفیت زندگی حرفه ای ، پرستاران.