بررسی افزایش عمر ماندگاری قارچ خوراکی دکمه ای (آگاریکوس بیسپوروس) با استفاده از صمغ گیاهی کیتوزان و اسانس گیاه چویل
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 244
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-21-151_004
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1403
چکیده مقاله:
هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر پوششدهی با کیتوزان و اسانس گیاه چویل بر روی ماندگاری قارچ دکمهای بود؛ اسانس گیاه چویل به روش کلونجر استخراج شده و به همراه کیتوزان در غلظتهای مختلف (نمونه کنترل بدون کیتوزان و اسانس، با ۵/۰ درصد کیتوزان، کیتوزان همراه با دو غلظت ۱۰۰ و ۱۵۰ پیپیام اسانس) برای پوشش دهی قارچ استفاده گردید. پس از بسته بندی، قارچ ها به مدت ۱۵ روز در دمای ۴ درجه سانتی گراد در یخچال نگهداری شده و هر ۳ روز یک بار نمونه ها از نظر آزمون های فیزیکوشیمیایی، بافتی و حسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. با افزایش زمان نگهداری، سفتی بافت همه نمونه های پوشش داده شده کاهش یافت و افزودن کیتوزان برای پوششدهی قارچ توانست به طور موثری بر روی حفظ سفتی بافت قارچ در طی نگهداری تاثیر مثبت بگذارد که این تاثیرگذاری مثبت با افزودن اسانس چویل به طور معنی داری بیشتر گردید. با افزودن کیتوزان مورد استفاده، مقدار همه شاخصهای رنگی به طور معنیداری (۰۵/۰p<) حفظ گردیدند که افزودن اسانس این تاثیرگذاری را تشدید کرد. استفاده از کیتوزان توانست افت وزنی نمونه های قارچ را به طور معنی داری (۰۵/۰p<) کاهش دهد، اما افزودن اسانس تاثیر چندانی بر روی کاهش تغییرات افت وزنی نداشت. استفاده از کیتوزان توانست به طور معنی داری (۰۵/۰p<) نسبت به نمونه شاهد مانع رشد کلی میکرواورگانیسم ها و کپک و مخمرها گردد و افزودن اسانس به کیتوزان به عنوان یک ترکیب نگهدارنده نیز نقش تشدیدکنندهای بر ممانعت از رشد میکرواورگانیسم اعمال کرد که این نتایج مشابه در مورد ارزیابی رنگ و ظاهر نیز کاملا صدق میکرد. ساختار کیتوزان و خاصیت ضد میکروبی و ترکیبات فنولی موجود در اسانس علت اصلی حفظ کیفیت نمونههای قارچ در طی نگهداری بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
mohammad ganje
Department of Agriculture, Minab Higher Education Center, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
atefeh gharejeloo
Department of Food science, Kherad Institute of Higher Education, Bushehr, Iran
sajad ghaderi
Faculty of Health and Nutrition Sciences Yasuj University of Medical Science (YUMS), Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :