تاثیر ۸ هفته تمرین مبتنی بر راه رفتن بر طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی راه رفتن در بیماران دیابتی نوع دوم بدون نروپاتی

مقدمه: شیوع بیماری دیابت در جهان در حال افزایش می­باشد. این بیماری بر مکانیک بدن طی راه رفتن اثرگذار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته تمرینات راه رفتن بر طیف فرکانس نیروهای عکس­العمل زمین طی راه رفتن در بیماران دیابتی بدون نروپاتی بود.      روش ­کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه­ تجربی بود. نمونه پژوهش حاضر ۲۴ فرد دیابتی بود (میانگین سن ابتلا به دیابت: ۰/۹±۳/۱ سال، سطح گلوکز ناشتا: ۱۰/۴±۱۵۱/۴ mg/dL) که به صورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی­های به طور تصادفی در دو گروه تجربی (۱۲ نفر) و گروه کنترل (۱۲) قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل و بعد از ۸ هفته پروتکل تمرینی راه رفتن، کوشش راه رفتن را با سرعت دلخواه بر رو صفحه­ نیرو انجام دادند. داده­ های نیروی عکس ­العمل زمین در سه راستای عمودی، خلفی-قدامی و داخلی-خارجی در تابع زمان، از طریق تبدیل فوریر (تحلیل هارمونیک) و با استفاده از نرم­افزار MATLAB نسخه ۲۰۱۶ از تابع زمان به تابع فرکانس تبدیل شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد فرکانس با توان ۹۹/۵ درصد در مولفه عمودی (۰/۰۱۶=P)، مولفه داخلی-خارجی (۰/۰۰۲=P) و مولفه قدامی-خلفی (۰/۰۲۶=P) نیروی عکس ­العمل زمین در پس ­آزمون در مقایسه با پیش ­آزمون کاهش معنی داری داشت. تعداد هارمونی­های ضروری در مولفه داخلی-خارجی نیروی عکس العمل زمین در پس ­آزمون در مقایسه با پیش ­آزمون افزایش معنی داری داشت (۰/۰۱۷=P). همچنین تعداد هارمونی­های ضروری (۰/۰۳۹=P) و میانه فرکانس (۰/۰۲۶=P) در مولفه قدامی-خلفی نیروی عکس العمل زمین در پس ­آزمون در مقایسه با پیش ­آزمون کاهش معنی داری داشت. نتیجه­ گیری: نتایج حاضر نشان داد تمرینات راه رفتن بر محتوای فرکانس نیروی عکس ­العمل زمین در بیماران دیابتی بدون نروپاتی موثر است و باعث بهبود فرکانس با توان ۹۹/۵ درصد و تعداد هارمونی­ های ضروری در مولفه­ های مختلف می­شود که می­تواند اثرات مفیدی بر کاهش نیروهای وارده بر اندام تحتانی طی راه رفتن داشته باشد.

کلیدواژه ها:

diabetes ، frequency spectrum ، ground reaction force ، walking exercises ، دیابت ، طیف فرکانس ، نیروی عکس العمل زمین ، تمرینات راه رفتن