اهمیت رشد اجتماعی در احساس وحدت اجتماع و برقراری روابط متقابل دانش آموزان

رشد اجتماعی مانند رشد جسمانی و ذهنی یک کمیت پیوسته است و به تدریج به کمال می رسد. برای بیشتر افراد، رشد اجتماعی به تدریج در طول زندگی به طور طبیعی و در برخورد با تجربه ها حاصل می شود و این همان کیفیتی است که به اصطلاح « کمال یا پختگی » نامیده می شود. به طور کلی منظور از رشد و تکامل اجتماعی این است که فرد بتواند روابط اجتماعی برقرار کند یا رشد و نمو لازم برای برقراری در روابط اجتماعی را بدست آورده باشد. به عبارت دیگر وقتی فرد یاد گرفت که با معیارهای گروه، خلقیات و سنت ها هم نوایی کند و به مرحله ای رسید که توانست با جامعه اش ارتباط و تعامل داشته باشد؛ می گوییم از لحاظ اجتماعی رشد و تکامل یافته است. بنابراین، احساس وحدت اجتماع و برقراری روابط متقابل میان افراد یک جامعه و همکاری با دیگران از جمله خصایص رشد و تکامل اجتماعی است. رسیدن به این مرحله از رشد مستلزم آن است که کودک در علایق خود تغییر بدهد، شیوه های جدید رفتار را فرا گیرد، و دوستان جدیدی انتخاب کند. فرد اجتماعی علاوه بر آن که مایل است با دیگران به سر برد، خواهان تشریک مساعی با آنان نیز هست. وی می خواهد کاری برای آن ها انجام دهد. فرد گروه دوست یا گروه جو شدیدا مایل است با همنوعانش باشد و از تنهایی دلتنگ می شود و همین که خود را در میان گروه خود ببیند میلش ارضا می شود هرچند که با آنان تماس پیدا نکند.

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی ، سلامت روان ، دانش آموزن