نقش آموزگار در بهبود سلامت روانی دانش آموزان در دوره ابتدایی

در دنیای امروز، سلامت روانی به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد سلامت کلی افراد مورد توجه قرار گرفته است. مدارس ابتدایی به عنوان یکی از نهادهای اصلی تربیتی و آموزشی، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت و سلامت روانی کودکان و نوجوانان ایفا می کنند. در این میان، آموزگاران به عنوان افراد کلیدی در فرایند آموزش و تربیت، نقش برجسته ای در بهبود و تقویت سلامت روانی دانش آموزان دارند. این نقش نه تنها به کیفیت تدریس و دانش فنی آموزگاران بستگی دارد، بلکه به توانایی های اجتماعی و عاطفی آنان در برقراری ارتباط موثر با دانش آموزان نیز وابسته است. اهمیت توجه به سلامت روانی دانش آموزان از آنجا ناشی می شود که کودکان در دوران ابتدایی در حال شکل گیری شخصیت و هویت خود هستند. مشکلات روانی و عاطفی در این دوران می تواند تاثیرات بلندمدتی بر زندگی فردی و اجتماعی آنان داشته باشد. بنابراین، توجه به سلامت روانی دانش آموزان در این دوره از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آموزگاران، با توجه به تعامل روزانه و مستمر با دانش آموزان، می توانند نقش موثری در شناسایی و رفع مشکلات روانی آنان داشته باشند. افزایش آگاهی و مهارت های آموزگاران در این زمینه می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش کیفیت زندگی دانش آموزان منجر شود. این مقاله به بررسی نقش آموزگار در بهبود سلامت روانی دانش آموزان در دوره ابتدایی می پردازد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزگاران با داشتن آگاهی و مهارت های لازم می توانند تاثیرات مثبتی بر سلامت روانی دانش آموزان داشته باشند و به بهبود عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی آنان کمک کنند. در نهایت، پیشنهاداتی برای طراحی برنامه های آموزشی و حمایتی برای آموزگاران ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، دانش آموزان ، دوره ابتدایی ، آموزگار.