عوامل موثر بر گرایش به تقلب در دانش آموزان

کجروی و ناهنجاری در هر زمینه ای می تواند رخ دهد. حوزه تعلیم وتربیت نیز از این حیث مستثنا نیست. یکی از وقایع چالشی که جزو دغدغه های مهم تعلیم وتربیت است و می توان آن را به عنوان ناهنجاری رفتاری تلقی کرد، «تقلب» است. «تقلب» می تواند جعل دانش یا باهوش نشان دادن خود از روی نیرنگ تعریف شود. آنچه در شرایط کنونی حائز اهمیت است، توجه به بستر وقوع تقلب در زیست بوم جدید است. از آنجا که با شیوع کووید ۱۹، کلاس های حضوری جای خود را به آموزش های غیرحضوری و به طور اخص آموزش های مجازی دادند، شکل وقوع تقلب و فراوانی آن نیز دستخوش تغییر اساسی قرار گرفت و صدای زنگ خطر زمانی شنیده شد که پس از یک دوره فعالیت غیرحضوری، تعدادی از دانش آموزان مجبور بودند در آزمون های حضوری شرکت کنند و تفاوت عملکرد آزمون های مجازی و تکالیف مجازی با نمرات و عملکرد حضوری دانش آموزان نمایان شدند. برای اینکه دانش آموزان به تقلب مجبور نشوند باید فشار کمتری برای رسیدن به موفقیت تحصیلی به آن ها وارد کرد. والدین انتظار دارند فرزندانشان بهترین نمره ها را کسب کنند. طبیعی است بچه ها هم می خواهند به سطح انتظارات والدینشان برسند و رضایت آن ها را جلب کنند. مدرسه نیز به بچه ها فشار می آورد نمره بهتری کسب کنند و دانش آموزان بر همین اساس درجه بندی می شوند. وقتی دانش آموزان فکر کنند نمی توانند از پس امتحان برآیند، تحت فشار والدین، مدرسه و هم سالان به تقلب روی می آورند. گرایش به ناهنجاری رفتاری تحصیلی تقلب، موضوعی چندبعدی و چندعاملی است و برای کاهش آن باید به همه آن ها توجه کرد. بر همین اساس می توان اذعان کرد با وجود اشتراکات، برای کاهش تقلب باید آن را در موقعیت وقوع و فرد یا افراد مرتکب بررسی کرد.

کلیدواژه ها:

تقلب ، گرایش به تقلب ، دانش آموزان ، آموزش