کاهش متغیر منفی بی تفاوتی ، با بهره گیری از سبک رهبری اصیل در مدارس

مهم ترین عامل در نیل به اهداف هر سازمان، نیروی انسانی است و بی شک موفقیت و پیشرفت هر سازمان به نیروی انسانی آن بستگی دارد. آموزش و پرورش و به طور خاص مدارس از سازمان هایی است که نیروی انسانی آن اغلب افرادی پرتلاش ، متعهد هستند و در صورت مساعد بودن شرایط کاری، استعداد و مهارت خود را بیشتر به خدمت خواهند گرفت و چرخ های آن را بهتر به حرکت در می آورند. یکی از عوامل فزاینده در موفقیت و اثربخشی سازمان های آموزشی و به ویژه مدارس، مدیران آن می باشد. رهبران و مدیران مدارس و موسسات آموزشی می توانند با تقویت روحیه کارکنان، توجه به ارزش های مثبت و اصول اخلاقی، بهبود شرایط آموزشی، مدیریت درست اطلاعات و دانش در سازمان، توجه به عوامل و مشوق های ماندگاهری و نگهداشت، ارتقاء جو حاکی از اعتماد زمینه ماندگاری و حساس بودن آن ها را برای سازمان فراهم نمایند. مطابق جستجوهای محقق در راستای نتایج پژوهش می توان گفت بی تفاوتی معلمان در سازمان به عنوان یک عامل مخرب و ضمنی، سازمان را به طرف زوال و نابودی می کشاند و موفقیت سازمان ها در گرو داشتن کارکنانی با انگیزه و فعال است. در این راستا وجود رهبران با الگوهای اخلاقی می تواند تاثیرگذار باشد که از جمله این رهبران موثر، رهبران موثق(اصیل) می باشند. این رهبران محیط کاری را ایجاد می کنند که در آن رفتارهای بی تفاوتی اتفاق نمی افتد. این رهبران از طریق ارتقاء عملکرد سازمان در محیط پرتلاطم امروزی با قابلیت برانگیختن معلمان و ارتقای سطح عملکرد آنان از طریق افزایش سطح رضایت و خشنودی آنها از شغل خود، موجب عدم بی تفاوتی معلمان خود می شوند.

کلیدواژه ها:

بی تفاوتی سازمانی ، رهبری اصیل ، معلمان ، مدارس