بررسی رویکردهای ذهن آگاه و جایگاه آن در روانشناسی شخصیت

ذهن آگاهی با بهزیستی ذهنی و روان شناسی شخصیت و سلامت روانی رابطه مثبت دارد. همچنین پژوهش ها رابطه مثبت ذهن آگاهی را با ارزش های درونی که در جهت رشد شخصی، ارتباطات و مشارکت عمومی گرایش دارند، نشان می دهند. یکی از دلایل افزایش پژوهش های روان شناسی و پزشکی پیرامون ذهن آگاهی این است که می تواند ابعاد جدیدی از رابطه ذهن، بدن و شخصیت را مشخص سازد. مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی نوعی رویکرد سیستمی و فشرده است که به منظور اکتساب انواع جدیدی از کنترل و خردمندی بر پایه توانمندی های درونی برای آرمیدگی، توجه کردن، آگاهی و بینش به کار می رود. نتایج نشان داده است که این نوع مداخله برای درمان هر دو دسته علائم روانشناختی و فیزیکی موثر بوده است. ذهن آگاهی یا حضور ذهن به معنای آگاهی از افکار، رفتار، هیجانات و انگیزه ها است به طوری که بهتر بتوانیم آنها را مدیریت و تنظیم کنیم. به عبارت دیگر ذهن آگاهی به معنای توجه کردن به شیوه ای خاص است. این نوع توجه موجب افزایش آگاهی، شفافیت و وضوح و پذیرش واقعیت حال حاضر می شود. بدین ترتیب متوجه می شویم که زندگی ما فقط در حال حاضر رخ داده و گره گشایی می شود. اگر کاملا حضور نداشته باشیم نمی توانیم تشخیص دهیم. از طرفی ذهن آگاهی یک عامل زیربنایی مهم برای رسیدن به رهایی است. زیرا روشی موثر و قوی برای خاموش کردن و توقف فشارهای دنیا و یا فشارهای ذهنی خود فرد می باشد حضور ذهن صحیح بدان معنا است که شخص آگاهی خود را از گذشته و آینده به حال حاضر معطوف کند. در این پژوهش به بررسی رویکردهای ذهن آگاه و جایگاه آن در روانشناسی شخصیت پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاه ، روانشناسی شخصیت ، حواس ، سلامت روان