بررسی میزان تحقق اهداف برنامه ششم توسعه درزمینه هوشمند سازی مدارس در ایران وارایه الگوی توسعه (مطالعه موردی تجارب زیسته مدیران مدارس شهرستان سرپل ذهاب )

پژوهش حاضر از لحاظ هدف در حوزه ی پژوهش های کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها جزء مطالعات توصیفی- تحلیلی است با قلمرو موضوعی مطالعه ی تجربه زیسته مدیران در رابطه با تحقق اهداف برنامه ششم توسعه در زمینه هوشمندسازی مدارس شهرستان سرپل ذهاب انجام گرفت.جامعه آماری آن کلیه مدیران مدارس شهرستان برابر با ۸۰ مدرسه/مدیر بود که با استفاده از فرمول انتخاب حجم جدول مورگان (۱۹۷۰) از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای وتصادفی،۱۱مرد و۱۱ زن یعنی ۲۲ نفر درهر سه دوره تحصیلی به تعداد ۶۶ نفر مدیر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات «پرسشنامه و مطالعه ی میدانی تجارب زیسته مدیران درزمینه ی هوشمندسازی مدارس» بود ودربخش ارائه ی الگوی توسعه از مصاحبه استفاده شد.روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از(ضریب پیرسون و جدول خی دو) با ۸گویه مربوط به میزان تحقق اهداف برنامه ی ششم توسعه در زمینه هوشمندسازی مدارس و موانع و محدودیت های احتمالی دراین زمینه انجام گردید و نتایجی از جمله محدودیت بودجه در هزینه نمودن برای وسایل وامکانات موردنیاز هوشمندسازی مدارس،در اولویت قرار نگرفتن مشکلاتی از جمله ساخت مدرسه برای مدارس کپری وکانکسی بویژه در روستاها به عنوان زیربنای هوشمندسازی،همسو نبودن حجم ومحتوای کتابهای درسی بویژه در دوره ابتدایی ومتوسطه اول با زمینه هوشمندسازی وجذب نیرو ماهر ومتعهد دلایل اصلی عدم تحقق اهداف برنامه ششم توسعه در زمینه هوشمند سازی در مدارس به دست آمد

کلیدواژه ها:

برنامه ی ششم توسعه ، هوشمندسازی مدارس ، سندتحول بنیادین ، مدیران مدارس ، تجارب زیسته ، شهرستان سرپل ذهاب