بررسی موانع و راهکارهای اجرای برنامه های آموزشی سواد عاطفی در مدارس ابتدایی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از بنیانی ترین ستون های توسعه جوامع، نقش بسیار حیاتی در شکل دهی به افراد جامعه و تجارب زندگی آنها ایفا می کند. اما به عنوان یک روند چند بعدی، آموزش نیاز به توجه به همه جنبه های انسانی دارد، از جمله سواد عاطفی که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد. سواد عاطفی به عنوان توانایی درک و مدیریت احساسات، شناخت درونی و خودآگاهی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مهارت در کنار دانش تخصصی و مهارت های فنی، به فرد کمک می کند تا با موفقیت در جوامع پیچیده و رو به رشد امروزی به کار گرفته شود. توسعه سواد عاطفی در جامعه مدرن نه تنها به افزایش رضایت و خوشبینی افراد کمک می کند، بلکه در کاهش مشکلات روانی و اجتماعی نیز نقش مهمی دارد. مدارس ابتدایی به عنوان پایگاه اصلی آموزش و پرورش، محلی است که می توان در آن سواد عاطفی را به دانش آموزان آموخت و تقویت کرد. اما موانعی وجود دارد که مانع اجرای برنامه های آموزشی سواد عاطفی در این مقطع از آموزش می شود. با وجود اهمیت سواد عاطفی، برنامه های مرتبط با آن در مدارس ابتدایی به دلایلی مانند عدم آمادگی معلمان، کمبود منابع و روش های آموزشی نامناسب، به موفقیت مطلوبی دست نیافته اند. این امر باعث می شود که دانش آموزان از فرصت های ارزشمندی برای توسعه سواد عاطفی در دوران حساس کودکی خود محروم شوند. این مقاله به بررسی موانع و راهکارهای اجرای برنامه های آموزشی سواد عاطفی در مدارس ابتدایی می پردازد.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، برنامه آموزشی ، موانع ، راهکارها ، مدارس ابتدایی