افزایش بهزیستی روانشناختی در معلمان با افزایش خودکارآمدی در آنان

در سال های اخیر، روانشناسی مثبت در سیستم آموزشی توجه متخصصان آموزش و پرورش، به ویژه روانشناسان تربیتی را به خود جلب کرده است. در این راستا، متغیر دیگری که تصور می شود از اهمیت زیادی برخوردار است اما در رابطه با معلمان کمتر مورد توجه قرار گرفته است، مسئله رفاه روانشناختی آنها است. بهزیستی روانشناختی به معنای تلاش برای استعلا و ارتقاء می باشد که در تحقق استعدادها و توانای یهای فرد متجلی می شود. بنابراین فردی از بهزیستی روانشناختی برخوردار است که برای ارتقاء خود تلاش می کند. از طرفی در دو ده هی اخیر پژوهشگران دریافتند که توانایی سازگاری آنها با مشکلات، بیشتر از کسانی است که از افراد موفق در برخورد با مسائل استرسزا و فشارها در مقایسه با افراد شکننده در برابر مشکلات، دارای خصوصیات و ویژگی های متفاوتی می باشند که از این طریق می توانند به بهزیستی روانشناختی بالاتری دست یابند. از طرفی معلمانی که دارای خودکارآمدی کم هستند بیشتر بر موانع تمرکز می کنند تا فرصت ها و قدرت خود را دست کم می گیرند و برای دستیابی به اهداف تعهد ضعیفی نشان می دهند. بنابراین، داشتن خودکارآمدی در بین معلمان برای رسیدن به اهداف خود بسیار مهم و حیاتی است.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ، روانشناختی ، خودکارآمدی ، معلمان.