فیبروبلاست اکتیویشن پروتئین : تنظیم کننده مهم در محیط سرطان متاستاتیک کیس ملانوما
محل انتشار: پنجمین کنگره گزارشهای موردی بالینی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 73
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCRMED05_212
تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1403
چکیده مقاله:
مقدمه/ بیان مساله : رادیوداروهای نشاندار با رادیونوکلوئید گالیم-۶۸ در تصویربرداری PET/CT، از رسپتورهای CXCR۴ ، SSTR۲ و FAP در انتخاب نوع درمان در بدخیمی های پیشرونده می تواند بسیار کمک کننده باشد. میزان جذب رادیوداروها در ضایعه های سرطانی در تصاویر، درمان صحیح، بدون از دست دادن فرصت برای درمان بیماران می تواند انتخاب گردد.معرفی بیمار : بیمار مرد ۵۵ ساله با تشخیص ملانوما در پای چپ که ابتدا جراحی جهت خارج کردن ضایعه و پس از آن رادیوتراپی و سپس شیمی درمانی انجام داده است جهت بررسی پاسخ به درمان تحت تصویربرداری ۱۸FDG PET/CTقرار می گیرد. مقایسه آن با تصویر ۱۸FDG قبل از رادیوتراپی، نشان دهنده پیشرفت سریع و شدید بیماری می باشد. با توجه به عدم پاسخ بیمار به درمانهای انجام گرفته و سرعت بالای پیشرفت بیماری لذا کمیته درمان تصمیم به استفاده از تصویربرداری با رادیوداروهای اختصاصی CXCR۴، SSTR۲ و FAP می گیرند تا با اطمینان بیشتری و بدون از دست دادن زمان انتخاب درمان بهتری را انجام دهند. در ملانومای بدخیم متاستاتیک انتظار بیان بالای رسپتورهای CXCR۴ ، SSTR۲ و FAP وجود دارد و تصاویر بدست آمده از این بیمار با رادیوداروهای اختصاصی این رسپتورها نشان دهنده بیان بالای رسپتورهای FAP و CXCR۴ می باشد در حالیکه بیان بالایی از رسپتورهای SSTR۲ مشاهده نگردید. از آنجائیکه با توجه به نتایج اسکن پنتیکسافور درمان با رادیوداروهای درمانی اختصاصی آن می توانست ایجاد عوارض بالایی بالاخص در مغز استخوان بیمار نماید. لذا تصمیم به انتخاب رادیوداروی درمانی ۱۷۷Lu-FAPI-۲۲۸۶ که مهارکننده رسپتورهای FAP می باشد و رادیوداروی منتشر کننده ذرات بتا می باشد، گرفته شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا حسن زاده
متخصص داروساز هسته ای، گروه پزشکی هسته ای، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
قاسمعلی دیوبند
متخصص پزشک هسته ای، بخش پزشکی هسته ای، بیمارستان جم، تهران، ایران
راحله هدایتی
متخصص پزشک هسته ای، گروه پزشکی هسته ای، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران