سقوط (وقایع ناخواسته) در بیمار کاندید جراحی

در بیمارستان یکی از بارزترین شاخص های حساسذکر شده در مورد ایمنی بیمار میزان بروز حوادث ناگوار۲۸ گانه از جمله سقوط است . سقوط از تخت و پیامدهای ناشی از آن منجر به افزایش هزینه های خدمات بهداشتی و درمانی شده است. سقوط بیمار یک مشکل شایع برای بیماران بستری در بیمارستان هاست که منجر به ترس و درد یا صدمات جدی و افزایش مدت اقامت در بیمارستان و به طور بالقوه کیفیت زندگی بیماران را کاهش می دهد . صدمات در ارتباط با سقوط در بیش از %۰۵ بیماران اتفاق می افتد که ۱ تا %۱۵ از آنها جدی و خطر ناک است ومنجر به شکستگی و هماتوم زیر سخت شامه و حتی مرگ می شود. بروز بالای سقوط بیماران در بیمارستان، نگرانی مهمی در هر سیستم درمانی ایجاد کرده و مسئول بیش از %۰۵ حوادث گزارش شده در طی بستری شدن در بیمارستان است.هدف: افتادن از تخت یکی از مشکلاتی است که برای بیماران اتفاق افتاده و بیمارستان ها و پرستاران با آن مواجهه می باشند. لذا برای بالا بردن ایمنی بیمار و پیشگیری از افتادن بایستی مداخله در محیط انجام شده، از بروز این موارد جلوگیری کرد. پیشگیری از سقوط به یک فرایند مراقبتی چند جانبه و تیمی نیازمند است.برنامه ریزی جهت پیشگیری از سقوط باید به طور اختصاصی و متناسب با نیازهای بیمار و ریسک فاکتورهای شناسایی شده، تدوین و اجرا شوند. هم چنین لازم است که فعالیت های پیشگیرانه با دیگر ملاحظات همانند کاهش مهار فیزیکی و حفظ تحرک و فعالیت فیزیکی بیمار متعادل شود تا بهترین مراقبت ممکن برای بیمار فراهم شود. بنابراین، بهبود در پیشگیری از سقوط نیاز به یک سیستم متمرکز دارد که در صورت نیاز بتواند تغییرات لازم را ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

CAG:Coronary Angiography ، M.R:Mitral Regurgitation