بررسی نقش خودپنداره تحصیلی بر بهبود یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی

خودپنداره تحصیلی درکی است که یک دانش آموز در مورد عملکرد تحصیلی خودش ، توانایی و دستاوردهایش تصور می کند. خودپنداره به عنوان یکی از مهمترین ساختارها در علوم اجتماعی بوده و از نظر جهانی به صورت یک ساختار مهم ، به خصوص در روانشناسی آموزشی در نظر گرفته شده است . خودپنداره تا حدود زیادی به عنوان هدف آموزشی در نظر گرفته شده و مرتبط با بسیاری از مزایای آموزشی مثل عملکرد تحصیلی ارتقاءیافته و روش هایی برای یادگیری می باشد. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی نقش خودپنداره تحصیلی بر بهبود یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که خودپنداره مثبت و پیشرفت تحصیلی به هم مربوط هستند. به عبارت دیگر خودپنداره جزء جدایی ناپذیر از جریان یادگیری و رشد دانش آموزان است . از این رو انسانگرایان تلاش می کنند که فضایی بر کلاس درس و برنامه های درسی حاکم سازند که تسهیل کننده دستیابی به خودپنداره مثبت باشد.

کلیدواژه ها:

ناتوانی یادگیری ، ریاضی ، خودپنداره