بررسی و تحلیل سیر تاریخی فسلفه آموزش و پرورش در ایران از دیرباز تا اکنون

آموزش و پرورش و مطالعه تاریخچه ی آن، می تواند اطلاعات جذابی از سیرتاریخی آموزش در یک کشور را برای علاقمندان به ارمغان آورد. تعلیم و تربیت دو واژه ای هستند که نمی توان به سادگی از کنار آنها عبور کرد. این دو واژه به تنهایی می توانند مسیرو غایت یک نظام، یک کشور و یک تمدن را مشخص سازند. توسعه انسانی رکن اصلی توسعه پایدار است و باید برای ارتقای کیفیت آموزش در کشور تلاش شود. وظیفه آموزش و پرورش در جامعه شناخت و حل نیازهای فکری جوانان است . تعلیم و تزکیه نفس وآموزش فلسفه معانی زندگی به نسل های آینده از مهمترین وظایف معلمان است . در جامعه ای که علم و دانایی ، محور توانمندی وتوسعه جوامع بشری باشد ارتقای کیفی آموزش و تربیت نسلی پرسشگر و خلاق امری ضروری است .توسعه کمی و کیفی آموزش،۱توسعه مشارکت عمومی ، ارتقای سلامت و بهسازی منابع انسانی از مهمترین اولویت های کاری آموزش و پرورش می باشد. آموزشوپرورش زمینه ساز رشد فکری و اخلاقی انسان های یک جامعه پویا است . آموزش و پرورش، تنها راه کمال انسان به سوی سعادتوخوشبختی است . اهمیت نقش آموزش و پرورش در تربیت نیروهای متخصص ، دانشمند و آشنا به علوم جدید بسیار حائز اهمیت است اگر ما بخواهیم بمانیم و کرامت داشته باشیم و آلت دست دیگران نشویم ، هیچ راهی نداریم جز اینکه از علوم تجربی ، تکنولوژی ودستاوردهای مثبت تمدن بشری استفاده کنیم یکی از وظایف مهم نظام آموزش و پرورش کشور تربیت انسان است . مطالعه حاضر با بررسی منباع موجود در خصوص مبحث ارائه شده، قصد دارد به بررسی و تحلیل سیر تاریخی فسلفه آموزش و پرروش در ایران از دیرباز تا اکنون بپردازد.

کلیدواژه ها:

فلسفه ی آموزش و پرورش ، تعلیم و تربیت در ایران ، سیر تاریخی آموزش