نقش مدارس در تربیت دینی دانش آموزان و مسئولیت پذیری اجتماعی آنان

نظام آموزشی مدرسه وظایف گوناگونی عهده دار است که از مهم ترین آن ها می توان به تربیت دینی و مسئولیت پذیری دانش آموزان اشاره کرد. مسئولیت پذیری یعنی پاسخگو بودن در برابر نیازهای خود و دیگران و انجام وظایف فردی و اجتماعی به بهترین شکل . معلمان می توانند با آگاهی مسئولیت پذیری دانش آموزان را تسهیل یا از پیشرفت آن جلوگیری کنند. در عین حال، به لحاظ منطقی ما نمی توانیم بدون فراهم کردن شرایط ، از دانش آموزان انتظار رفتار مسئولانه داشته باشیم . اگر معلم شرایطی را برای مسئولیت پذیری دانش آموزان فراهم نکند، نمی تواند از آن ها انتظار مسئولیت پذیری داشته باشد. این شرایط ، مسئولیت پذیری دانش آموزان را تضمین نمی کند اما افزایش آن را تسهیل می کند. از مهم ترین موانع مسئولیت پذیری در محیط مدرسه می توان به موارد ذیل اشاره نمود. تبعیض گذاشتن بین دانش آموزان، جذاب نبودن فعالیت های مدرسه که موجب گریز دانش آموزان از پذیرش مسئولیت می شود، تکیه بر بعد آموزش و غفلت از جنبه های پرورشی ، سخت گیری در محیط مدرسه و ایجاد روحیه مقاومت و مخالفت ، روش های تدریس معلم محوری ، فقدان روحیه همکاری در بین مسئولین و انتقال این روحیه به دانش آموزان. ۱ با تکیه بر اهمیت موضوع، این پژوهش بر آن است با استفاده از منابع مطالعات کتابخانه ای به بررسی نقش مدارس در تربیت دینی دانش آموزان و مسئولیت پذیری اجتماعی آنان بپردازد.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، دانش آموزان ، معلمان ، تربیت دینی ، مسئولیت پذیری اجتماعی .