قطب و قطبیت از منظر عرفان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 462

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRCEMET01_0226

تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1403

چکیده مقاله:

این پژوهش درصدد بررسی معنا و مفهوم قطب و قطبیت می باشد. قطب و قطبیت یکی از مفاهیم ژرف و عمیق می باشد که ارتباط تنگاتنگ و نزدیکی با مفاهیم علم عرفان (خداشناسی ) دارد. این مفهوم و ارتباطش را با سایر مفاهیم در علم عرفان و تصوف، توسط عارفان و صوفیان مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. برای هرچیزی یک معنای لغوی و یک معنای اصطلاحی وجود دارد. معنای لغوی آن است که صاحب آن زبان به آن معنا به کار می برد و اصطلاح معنایی آن است که صاحب آن فن و صناعت استعمال می کند . قطب در فارسی به ستون آهنی که بر گرد آن سنگ بالای آسیاب می چرخد اطلاق می شود. همچنین می گویند که قطب آن است که مدار به دور اوست و در اصطلاح تصوف، مرشد واجب الطاعه را قطب گویند. هرچند معنای لغوی غوث یکم متفاوت است و به معنای فریادرس آمده است .

نویسندگان

میلاد اسکندر

دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مقصودی، همدان، ایران.

مهدی عزیزی

دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مقصودی، همدان، ایران.

تحسین رسولی

دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مقصودی، همدان، ایران.

زهرا حسین زاده

کارشناسی آموزش الهیات کردستان، ایران.