بررسی رابطه بین ارضای نیاز های بنیادین و خودشناسی با بهبود عملکرد شغلی در معلمان ابتدایی شهرستان پارس اباد

رابطه میان ارضای نیازهای بنیادین ، خودشناسی و بهبود عملکرد شغلی معلمان می تواند بسیار پیچیده و چند جانبه باشد. ارضای نیازهای بنیادین ، مانند نیاز به امنیت مالی ، نیازهای اجتماعی و نیازهای روانشناختی از جمله احترام و ۱ تعریف از خود، برای افراد بسیار مهم است . خودشناسی نیز به معنای فهم بهتر از خود، شناخت قدرتها و ضعف ها، ارزشها و مقادیر شخصیتی است . وقتی نیازهای بنیادین فرد برآورده می شوند و او احساس امنیت مالی و اجتماعی می کند، قادر است تمرکز بیشتری روی خودشناسی و بهبود شخصیتی خود داشته باشد. این امر می تواند بهبود عملکرد شغلی را تسهیل کند، زیرا معلمان با احساس امنیت و رضایت در زندگی شخصی خود، توانایی بیشتری در مواجهه با چالش ها و استرسهای مربوط به شغل خود دارند. علاوه بر این ، خودشناسی و فهم بهتر از خود می تواند به معلمان کمک کند تا بتوانند به طور بهتری با دانش آموزان، همکاران و والدین همکاری کنند. آگاهی از قدرتها و ضعف های شخصیتی خود می تواند به معلمان کمک کند تا استراتژی های مناسبی را برای مدیریت کلاس و ارتباط با دیگران انتخاب کنند. همچنین ، فهم بهتر از ارزشها و مقادیر شخصیتی معلمان می تواند به آنها کمک کند تا اهداف حرفه ای و شغلی خود را بهتر تعریف کنند و در راستای آنها عمل کنند. بنابراین ، ارضای نیازهای بنیادین و خودشناسی می تواند تاثیر قابل توجهی بر بهبود عملکرد شغلی معلمان داشته باشد. اما لازم به ذکر است که عوامل دیگری نیز می توانند بر عملکرد شغلی معلمان تاثیر بگذارند، مانند ساختار سازمانی ، حمایت مدیران، منابع آموزشی و سیاسی ها و قوانین آموزشی .

کلیدواژه ها:

عملکرد شغلی ، معلمان ، خودشناسی انسجامی ، نیاز بنیادین .