بررسی جامع مزایا و چالش های روش های آموزش مدرن و سنتی در آموزش ابتدایی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 13

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PJLCO01_1821

تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1403

چکیده مقاله:

آموزش ابتدایی پایه و اساس نظام آموزشی هر جامعه ای است و تاثیر بسزایی در شکل دهی آینده ی کودکان دارد. روش های آموزش به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در فرآیند آموزش و یادگیری، نقش مهمی در تعیین کیفیت و کارایی آموزش دارند. در طول دهه های گذشته، تحولات زیادی در روش های آموزش به وجود آمده و روش های آموزش مدرن به عنوان جایگزینی برای روش های آموزش سنتی مطرح شده اند. با توجه به نقش حیاتی آموزش ابتدایی در رشد و توسعه کودکان، شناخت و استفاده از روش های آموزش موثر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روش های آموزش مدرن با بهره گیری از فناوری های جدید و رویکردهای نوین آموزشی، فرصت های بیشتری برای یادگیری فعال و مشارکتی فراهم می کنند. در مقابل، روش های آموزش سنتی با تمرکز بر انتقال دانش و مفاهیم اساسی، همچنان در بسیاری از کلاس های درس مورد استفاده قرار می گیرند. بررسی مزایا و چالش های هر یک از این روش ها می تواند به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری در مدارس ابتدایی کمک کند و راهکارهایی برای تلفیق این دو رویکرد ارائه دهد. تفاوت های عمده ای بین روش های آموزش مدرن و سنتی وجود دارد که هر یک دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود هستند. روش های آموزش سنتی معمولا مبتنی بر انتقال دانش از معلم به فراگیر است و کمتر به تعاملات فراگیران و فعالیت های گروهی توجه می کند. در مقابل، روش های آموزش مدرن بر یادگیری فعال، مشارکت فراگیران و استفاده از فناوری های جدید تاکید دارند. با این حال، پیاده سازی این روش ها در سیستم آموزشی با چالش هایی مواجه است که می تواند بر کارایی و اثربخشی آنها تاثیر بگذارد. این مقاله به بررسی جامع مزایا و چالش های روش های آموزش مدرن و سنتی در آموزش ابتدایی می پردازد. روش های آموزش مدرن با تاکید بر یادگیری فعال، مشارکتی و استفاده از فناوری های نوین، فرصت های جدیدی برای بهبود فرآیند آموزش و یادگیری فراهم می کنند. در مقابل، روش های آموزش سنتی با تمرکز بر انتقال دانش و مفاهیم اساسی، همچنان در بسیاری از کلاس های درس ابتدایی مورد استفاده قرار می گیرند. این مقاله ضمن مقایسه این دو رویکرد، به بررسی نقاط قوت و ضعف هر یک پرداخته و راهکارهایی برای تلفیق و بهبود کیفیت آموزش ارائه می دهد. نتیجه گیری ها نشان می دهند که تلفیق هوشمندانه این دو روش می تواند به بهبود کارایی و اثربخشی آموزش در مدارس ابتدایی کمک کند.

نویسندگان

سمیه علیزاده

آموزش ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان چایپاره، آذربایجان غربی، ایران

سمیه خلیلی

آموزش ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان چایپاره، آذربایجان غربی، ایران

زری علیزادگان

آموزش ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان چایپاره، آذربایجان غربی، ایران