جایگاه برنامه درسی پنهان و فعالیت فوق برنامه در نظام تعلیم و تربیت ایران

تحقیق حاضر با هدف بررسی مولفه های برنامه درسی پنهان و فعالیت های فوق برنامه در نظام تعلیم و تربیتایران و تاثیر این دو بر پیشرفت تحصیل دانش آموزان انجام شده است. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلیمی باشد که جهت دستیابی به اطلاعات مورد نیاز، مقالات، تحقیقات و پژوهش های انجام شده در این زمینهمورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند و با تجزیه و تحلیل نتایج و یافته های این تحقیقات به وجود رابطه معناداراین دو متغییر با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رسیدیم. یافته های تحقیق بیانگر این هستند که فعالیت هایفوق برنامه می توانند دانش آموزان را در زمینه های متفاوتی از روابط اجتماعی و زندگی شخصی گرفته تاپیشرفت تحصیلی یاری دهند. با این وجود لازم است که امکانات و ظرفیت های بییشتری جهت انجام فعالیتهای فوق برنامه در نظر گرفته شود. از طرفی دیگر یافته های تحقیق حاکی از آن است که متاسفانه در نظامآموزشی کشور آنطور که باید به برنامه درسی پنهان توجه نشده است و فرایند آموزش در مدارس معمولا خشکو بی روح و براساس برنامه درسی رسمی از پیش تعیین شده صورت می گیرد، درحالی که اهداف تربیتی مقدمبر اهداف خشک آموزشی می باشند و آموزش باید متناسب و متقارن با نیاز های زندگی فراگیران باشد. دلیلاصلی این امر بنابر یافته ها ی تحقیق، عواملی نظیر نظام آموزشی متمرکز و عدم مطابقت و سنخیت برنامه هاو محتوای کتاب درسی با نیاز های فراگیران ، فضای انقباضی آموزش، عدم استفاده معلمان و مربیان از روشهای نوین و کارآمد تدریس و تبعیض و نابرابری جنسیتی در نظام آموزشی کشور می باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، برنامه درسی پنهان ، پیشرفت تحصیلی ، فوق برنامه