بررسی رابطه هوش اخلاقی و هوش معنوی با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر گنبدکاووس

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش اخلاقی و هوش معنوی با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرگنبدکاووس بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر گنبد در سال تحصیلی ۱۴۰۲ -۱۴۰۳ بود، که تعداد آن ۱۲۵۴۳ نفر میباشد. نمونه آماری این پژوهش بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۷۵نفر محاسبه و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. به این صورت کهابتدا شهر گنبد به ۵ منطقه، شمال، جنوب، غرب، شرق و مرکز تقسیم شد و از هر منطقه به شکل تصادفی یکمدرسه و از هر مدرسه یک کلاس انتخاب و برای تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها ازمقیاس اشتیاق تحصیلی فردریکز (۲۰۰۴)، پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۰۵) و پرسشنامه هوشمعنوی کینگ (۲۰۰۸) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آمار توصیفی و روش ضریب همبستگیپیرسون و رگرسیون چند متغیر تحلیل شد. نتایج نشان داد که رابطه ی معنی داری بین هوش اخلاقی و هوشمعنوی با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان شهر گنبدکاووس وجود دارد. یعنی دانش آموزانی که هوش اخلاقی وهوش معنوی بیشتری داشتند از اشتیاق تحصیلی بالاتری برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، هوش معنوی ، اشتیاق تحصیلی