اثر بخشی درمان شناختی -رفتاری بر کاهش تعارضات زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره

تعارض زمانی به وجود می آید که زوج ها به دلیل همکاری و تصمیمات مشترکی که می گیرند، درجات مختلفی از استقلال و همبستگی را نشان دهند.. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر کاهش تعارضات زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر کرمانشاه، انجام شده است. روش مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا ،شبه آزمایشی دارا ی طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل می باشد.جامعه ی آماری این مطالعه شامل کلیه ی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سالهای ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ می باشد که از میان آنها ۳۰ نفر به عنوان نمونه به روش هدفمند انتخاب شد در دو گروه آزمایش (۱۵) نفر و گواه (۱۵) نفر جای گرفتند ، گروه آزمایش درمان مختص گروه خود را در ۹ جلسه(۶۰ دقیقه ای) دریافت کردند اما گروه گواه مداخله ای را دریافت نکردند از ابزار پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ)، ثنایی، (۱۳۷۹)، استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد در ارتباط با درمان شناختی-رفتاری داده ها با تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANOVA ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که در سطح P<۰/۰۱ معنا دار بود.. با توجه به نتایج می توان بیان نمود که بین میزان اثر بخشی درمان شناختی -رفتاری به عنوان یک مداخله ی موثر بر کاهش تعارضات زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر کرمانشاه تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی -رفتاری ، تعارضات زناشویی ، زوج درمانی