رابطه سازگاری در ازدواج با دلزدگی زناشویی در زنان متاهل شهرستان سیرجان

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط سازگاری در ازدواج با دلزدگی زناشویی در زنان متاهل شهرستان سیرجان استو روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان متاهل شاغل در ادارات و سازمانهاو زنان مراجعه کننده به مراکز پزشکی شهرستان سیرجان در سال ۱۳۹۹ تشکیل داده اند. درمجموع ۱۰۰ نفر به روشدر دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه سازگاری در ازدواج اسپاینر (۱۹۷۶)، مقیاس دلزدگی زناشوییپاینز (۱۹۹۶) بود و داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون گام به گام با کمک نرم افزار spssتحلیل گردید. طبق نتایج به دست آمده بین سازگاری زناشویی و دلزدگی زناشویی و مولفه های آن ارتباط منفیمعناداری گزارش شد (p<۰/۰۰۱) و ابراز علاقه و همبستگی طرفینی ۸ / ۲۳ درصد و ۲ / ۱۱ درصد از تغییرات دلزدگیزناشویی را تبیین نمود. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با کم شدن سازگاری در بین زوجین عوامل دلزدگیزناشویی زنان افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی ، دلزدگی زناشویی ، زنان متاهل ، شهرستان سیرجان