برجام و استمرار رویکردهای متعارض جمهوری اسلامی ایران و آمریکا

بهدنبال مذاکرات صورت گرفته میان ایران و گروه ۱+۵ در راستای دستیابی به توافق هستهای که از سوم آذر ۱۳۹۲ به طور رسمی آغاز شد و نهایتا در ۲۳ تیر ۱۳۹۴ منجر به توافق هستهای میان ایران و ۱+۵ شد، تصور اولیه این بود که رویکردهای تقابلآمیز میان ایران و طرفین توافق بهخصوص امریکا کاهش خواهد یافت. اما در ادامه شرایط بهگونهای پیش رفت که در بسیاری از حوزهها نه تنها شاهد کاهش تنش میان ایران و امریکا نبودهایم بلکه شاهد افزایش تنش در سایر حوزهها میان دو کشور بودهایم.. در پژوهش حاضر تلاش خواهد شد با بررسی راهبرد تقابلآمیز امریکا در برابر ایران، رویکرد ایران در برابر راهبرد تقابلآمیز امریکا پس از برجام مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. بر اساس هدف پژوهش حاضر پرسش اصلی مقاله این است که؛ رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پس از توافق هستهای در خصوص راهبرد تهاجمی و تقابلآمیز امریکا چگونه قابل تحلیل و ارزیابی میباشد؟ فرضیه پژوهش به دنبال مطالعه و بررسی واقعیتهای مسلم اینگونه تنظیم شده است که؛ رویکرد سیاست خارجی ایران پس از توافق هستهای در برابر راهبرد تهاجمی و تقابلآمیز امریکا در قالب بازدارندگی بر مبنای مولفههایی نظیر گسترش روابط با کشورهای همسایه، تقویت محور مقاومت در راستای کاهش هزینه و افزایش منافع ملی ایران قابل تحلیل و ارزیابی میباشد. شیوه گردآوری منابع در مقاله حاضر کتابخانهای بوده و از روش توصیفی تحلیلی برای بررسی، تجزیه و تحلیل مطالب استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

ایران ، آمریکا ، برجام ، تحریم ، بازدارندگی