*روش تربیتی قرآن در نهادینه کردن باور به توحید با محوریت ده سوره اول بر اساس ترتیب نزول*

تربیت از مهم ترین نیازهای حیات انسان است که انبیا الهی برای رساندن انسان به سعادت از همین طریق استفاده نموده اند.راهبرد اصلی ایشان در تربیت انسان هدایت از شرک به سوی توحید بوده است.هدف این پژوهش ترسیم روش تربیتی قرآن در نهادینه کردن باور به توحید در ده سوره نخست نازل شده با استفاده از شیوه تفسیر تنزیلی(کتابخانه ای)میباشد.روش قرآن در تربیت انسان،رسیدن به شناخت توحیدی در زمینه اعتقاد و عمل است تا به عبودیت فردی و اجتماعی برسد.آنچه افزون بر دیگر پژوهش ها در این زمینه به دست آمده روش قرآن است که با انسان همگام شده و ابتدا نقاط ضعف انسان از جمله بی ارزش بودن ماده اولیه خلقت وی و جهل وی را یادآور شده، بنابراین انسان نیازمند است که با اسم رب زندگی خود را آغاز نماید.قرآن از دو روش تربیتی اعطای بینش و روش انگیزشی برای نهادینه کردن باور به توحید استفاده نموده است.با استفاده از استدلال عقلی به توحید خالقیت و توحید ربوبی،توحید عبادی را نتیجه گرفته، و با استلال به صفات خداوند،ربوبیت و عبودیت را منحصر در وی نموده و با توجه دادن به مبدا آفرینش،معاد و اثبات نبوت به ارائه جهان بینی الهی پرداخته است.در نهایت با روش انگیزشی و استفاده از دو محرک تهدید و بشارت به تربیت انسان پرداخته است.ابتدا با بیان عاقبت مکذبین،بیان اوصاف روز قیامت،ترسیم حال کفار در آخرت و بیان عاقبت مکذبین از اقوام گذشته به تهدید مخاطبان خود پرداخته و سپس با استفاده از ابزار بشارت،به تشویق مردم به ایمان آوردن به توحید پرداخته است.

کلیدواژه ها:

توحید ، رب ، تربیت ، نبوت ، معاد