اثرات آدیپوکین ها و پروبیوتیک ها بر بیماری کبد چرب غیرالکلی

شیوع چاقی و  عوارض ناشی از آن  شامل مرگ و میر درسراسر جهان در حال افزایش می­باشد. چاقی از مهمترین علل بروز بیماری کبد چرب غیر الکلی است. بیماری کبد چرب غیرالکلی شایع ترین اختلال کبدی می­باشد که در اثر رسوب بیش از حد تری گلیسیرید ایجاد می­شود. بافت چربی علاوه بر ذخیره چربی  یکسری پروتئین به نام آدیپوکین را ترشح می­کند که اثرات پیش التهابی یا ضد التهابی دارند. آدیپوکین­ها نقش مهمی در بیماری­های مزمن یا حاد کبدی دارند. مطالعات نشان داده است آدیپوکین­ها در پاتوژنز  NAFLDو پیشرفت آن به NASH نقش دارند. پروبیوتیک­ها میکروارگانیسم­هایی هستند که می توانند تعداد باکتری­های مفید روده را افزایش دهند و متابولیسم چربی را بهبود بخشند. پروبیوتیک­ها سطح آنزیم های کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و گاما گلوتامیل ترانسفراز) و فاکتورهای التهایی از جمله TNF-α، IL-۶  را کاهش می­دهند و  عملکرد کبد را بهبود می­بخشند. نتایج نشان می­دهد پروبیوتیک­ها و آدیپوکین­ها می­توانند در تشخیص و درمان بیماری کبد چرب غیر الکلی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

Adipokines ، Non-alcoholic fatty liver disease ، Probiotics ، Obesity ، آدیپوکین ها ، بیماری کبد چرب غیر الکلی ، پروبیوتیک ها ، چاقی