تحلیل فراداستانی رمان «هنا الورده» اثر امجد ناصر

فراداستان شیوه روایی پسامدرنی است که نویسنده در آن به اشکال مختلف می کوشد خیالی بودن و داستان وارگی آن را نمایان سازد و از اقتدار خدا گونه خود در نقل و روایت حوادث داستان بکاهد. در این شیوه روایی نویسنده از قواعد روایت پردازی سنتی و کلاسیک دوری کرده و تصنعی بودن داستان را با تکنیک های فراداستانی برجسته می سازد. این شیوه روایی مورد توجه نویسندگان ادبیات عربی نیز واقع شد و بسیاری از نویسندگان با این شیوه روایی، فراداستان های مشهوری را خلق کردند. امجد ناصر نویسنده اردنی نیز از نویسندگانی است که در رمان «هنا الورده» از تکنیک فراداستانی استفاده کرده است. لذا پژوهش حاضر با شیوه توصیفی – تحلیلی و آماری کاربست شیوه روایی فراداستان را در رمان مذکور مورد نقد و بررسی قرار داده است و اهداف نویسنده از به کارگیری این شیوه روایی را بیان کند. بر اساس یافته های پژوهش، ناصر به کمک تکنیک های فراداستانی همچون اتصال کوتاه، نقد داستان و اشاره به شیوه نگارش داستان، تلفیق ژانرها و سبک ها و عدم قطعیت و چندفرجامی کردن داستان، برساخته بودن رمانش را برجسته می کند و با دخالت ها و اظهار نظرهای فراداستانی خود، جهان خیالی داستان و جهان واقعیت را به هم متصل می کند و به خواننده نیز در فرایند روایت، نقش فعالی می دهد.

کلیدواژه ها:

فراداستان ، تکنیک های فراداستانی ، داستان وارگی ، امجد ناصر ، هنا الورده