بررسی نقش اعتقاد به منجی در آخر الزمان و تاثیر آن بر وحدت امت اسلامی

از زمان های قدیم، باور و اعتقاد به ظهور منجی، اصلی اساسی بوده است. این موضوع در اسلام و درقالب آیاتی چند از قرآن کریم (آیات ۵ سوره قصص، ۵۵ سوره نور، ۸۱ سوره اسرا، ۱۰۵ سوره انبیاء) و روایات متعدد، مورد تبیین و توجه قرار گرفته و او را وارث زمین و منجی عالم خوانده است. مهدویت، اتحاد و انسجام اسلامی و امت واحده اسلامی از مقوله هایی اند که ارتباط ویژه و خاصی با هم دارند. وحدت از مهم ترین نیازهای امروز بشر و از جمله سفارش های موکد قرآن کریم وپیشوایان معصوم (ع) است. بررسی های انجام شده حاکی از این است که وحدت اسلامی زمانی محقق می شود که افرادی با اهداف و آرمان های مشترک رویکرد واحدی اتخاذ کنند. در حقیقت، در دوره آخرالزمان هم مقوله انتظار منجی در فراهم شدن بسترهای لازم برای تشکیل امت واحده اسلامی تاثیر شگرفی دارد. در این تحقیق سعی بر این است که ظهور منجی و وحدت و امت واحده از منظر قرآن کریم و روایات بررسی شود و تا حدودی وجوه تشابه آنها و ارتباط عمیقشان به دست آید. مقاله حاضر، با روش تحلیلی و توصیفی و با هدف بررسی نقش اعتقاد به مهدویت دروحدت اسلامی را مورد کاوش قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

مهدویت ، وحدت اسلامی ، امت اسلامی ، منجی ، موعود باوری