بررسی تطبیقی اهلیت مدنی در حقوق ایران و انگلیس

عنوان پژوهش حاضر بررسی تطبیقی اهلیت مدنی در حقوق ایران و انگلیس می باشد که به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. هدف از انجام تحقیق تبیین تفاوت ها و شباهت های اهلیت مدنی در حقوق ایران است. ضرورت انجام تحقیق را اینگونه می توان بیان کرد که نیاز جوامع به وجود ضوابط و قوانین آنان را در طول تاریخ بر آن داشت تا با وضع مقرراتی مرتبط منسجم ، آرامشی نسبی در عرصه های معاملات بین افراد به وجود آورند. یکی از مسایلی که پیوسته ذهن اندیشه وران را به خود مشغول کرده است، مساله اهلیت مدنی است. سوال اصلی تحقیق این است که وجوه تفاوت و تشابه اهلیت مدنی در حقوق ایران و انگلیس چیست؟ فرضیه اصلی در پاسخ به سوال فوق این است که اهلیت مدنی در حقوق ایران و انگلیس از نظر ماهیت و مبانی دارای شباهت ولی از جنبه محتوی و تحولات قانونی اهلیت متفاوت هست. نتایج تحقیق نشان می دهد که اهلیت حسب تعریفی که قانون مدنی ما در ماده ۹۵۶ از آن کرده است، توانایی دارا شدن حق است ماده ی ۱۹۰ به بعد همان قانون چهار شرط مهم و اساسی را برای طرفین قرارداد برشمرده که یکی از این موارد اهلیت طرفین است. در حقوق انگلستان در مورد اهلیت قائل به تفصیل شده و آن را در زمینه هائی تابع قانون دیگری غیر از قانون شخصی می دانند. همچون اهلیت در معاملات به ویژه آن که اهلیت به عنوان یکی از شرایط اساسی صحت معاملات می باشد همچنان که در ماده ۱۹۰ ق. م ایران بیان شده به همین دلیل است که در برخی از کشورها اهلیت را تابع قانون حاکم بر قرارداد تلقی نموده اند. مثلا در بعضی از ایالتهای آمریکا همین ترتیب در حقوق آنها پذیرفته شده است. در انگلستان قانون صالح درباره اهلیت قانون اقامتگاه یا قانون محل وقوع معامله یا قانون مناسب که تعیین آن با توجه به جهات عینی قضیه صورت گرفته دانسته اند.

کلیدواژه ها:

اهلیت مدنی ، سفیه ، معاملات ، حقوق ایران ، انگلیس