سنجش کارایی تیم های لیگ برتر والیبال مردان ایران

هدف: پژوهش حاضر، جهت سنجش کارایی تیم های لیگ برتر والیبال مردان ایران می باشد. روش شناسی: جامعه پژوهش، تیم های شرکت کننده در لیگ برتر والیبال مردان (۹۰-۸۹) می باشد. به دلیل محدودیت جامعه آماری، حجم نمونه با حجم جامعه برابر که تعداد ۱۶ تیم بود، گرفته شد. پژوهش از نوع توصیفی_تحلیلی است و به روش میدانی انجام شد. در این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب کندال و پیرسون و میانگین) و روش تحقیق در عملیات (AHP وDEA ) استفاده شد. در مرحله اولویت بندی معیارها از نرم افزار  EXPERT CHOICEو در مرحله طراحی مدل، از نرم افزار  EMS استفاده شد. یافته­ها: در مرحله اول تعداد ۲۱ معیار (در حوزه مالی، ورزشی، نیروی انسانی و منابع و امکانات در دسترس) با اجماع نظر خبرگان و با تعیین ضریب کندال (۷۶۱/۰W=) تعیین گردید. در مرحله بعد تعداد ۱۹ معیار تعیین و اولویت بندی گردید. یافته­های مرحله آخر نشان داد بین رتبه بندی تیم ها بر اساس امتیاز کارایی و موقعیت تیم ها در رتبه بندی لیگ برتر والیبال مردان ارتباط معناداری وجود ندارد. هم­چنین، بین امتیاز کارایی تیم های کارا و ناکارا اختلاف معناداری وجود دارد. نتیجه­گیری: نتایج پژوهش نشان داد علاوه بر رده بندی تیم­ها بر اساس امتیازات به دست آمده عوامل متعدد دیگری در تعیین میزان کارآمد یا ناکارا بودن تیم­ها موثر می­باشد.

کلیدواژه ها:

کارایی ، لیگ والیبال ، تحلیل پوششی داده­ها