شناسایی و اولویت بندی شاخص های فساد مالی در سازمان های ورزشی کشور با رویکرد تحلیل سلسله مراتبی

هدف: شناسایی و اولویت­بندی شاخص های فساد مالی در سازمان های ورزشی کشور با رویکرد تحلیل سلسله مراتبی بود. روش­شناسی: روش تحقیق آمیخته اکتشافی (کیفی- کمی) کیفی از نوع مصاحبه آزاد انجام گرفت و کمی با استفاده از مقایسات زوجی در محیط نرم­افزاری اکسپرت چویس. جامعه آماری، کلیه اساتید مدیریت ورزشی در سطح کشور بود و به صورت نمونه­گیری گلوله­برفی انتخاب شدند. یافته­ها: در مرحله کیفی ۹ شاخص استخراج گردید که در مرحله کمی به اولویت­بندی آن ها پرداخته شد. یافته­ها نشان داد که عدم شفافیت­سازی با وزن نسبی ۱۵۸/۰، ضعف قوانین و مقررات ۱۳۷/۰، رسانه ۱۳۲/۰، عدم تفکر سیستمی ۱۲۹/۰، شرط­بندی ۱۱۹/۰، دولتی بودن ۱۱۸/۰، عوامل فرهنگی ۰۹۲/۰،  دوپینگ ۰۶۳/۰ و شاخص انحصار­طلبی با وزن نسبی ۰۵۲/۰، به عنوان شاخص­های فساد مالی در ورزش کشور از دیدگاه خبرگان قرار گرفتند. نتیجه­گیری: بطور­کلی سازمان های ورزشی باید شفافیت­سازی را سرلوحه خود قرار دهند، زیرا این عامل خود سبب کاهش سایر شاخص های فسادزا در سازمان های ورزشی خواهد شد. همچنین اجرای سریع و روشن قوانین و مقررات نسبت به افراد یا سازمان خاطی کاهش فساد را در پی خواهد داشت. در این رابطه رسانه نقش کلیدی دارد و باید برای جلوگیری از فساد شخصی و فساد سازمان یافته به رسالت خود یعنی اطلاع­رسانی و آگاهی دقیق دست بزند.

کلیدواژه ها:

فساد ، رسانه ، سازمان­های ورزشی ، شفافیت ­سازی