شناسایی، وزن دهی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های ورزشی

چکیده هدف: پژوهش حاضر به دنبال شناسایی، وزن دهی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های ورزشی تهران بود. روش شناسی: فرایند انجام پژوهش در این مطالعه در دو مرحله صورت پذیرفته است. در مرحله اول، شاخص ها و زیرشاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های ورزشی از طریق مرور ادبیات و پیشینه پژوهش، با نظرخواهی از ۱۵ خبره، شامل اساتید، متخصصان، کارشناسان و صاحبنظران در مدیریت ورزشی و به کمک روش تصمیم گیری دلفی شناسایی شده است. در این مرحله، ۶ شاخص و ۳۳ زیرشاخص تعیین گردیدند. در مرحله دوم، وزن نسبی و رتبه هریک از شاخص ها و زیرشاخص های شناسایی شده در مرحله قبل، از طریق تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و با نظرخواهی از ۵۷ تن از اساتید مدیران باشگاه های شهر تهران به کمک نرم افزار Expert Choice محاسبه شده است. یافته ها: نتایج یافته های پژوهش نشان داد، مهمترین شاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های شهر تهران به ترتیب منابع انسانی، منابع مالی، منابع کالبدی و تجهیزاتی، محیط برنامه ریزی، سازماندهی و ارزیابی، امور فنی و ورزشی، و محیط حقوقی می باشند. همچنین مهمترین زیرشاخص های کلی نیز به ترتیب شامل ثبات مدیریتی، ثبات مربیگری، میزان دستمزد پرداختی به بازیکن، مربی و کارمندان، کمیت و کیفیت کادر تخصصی باشگاه و تعیین استانداردهای ارزیابی عملکرد بودند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت بالای منابع به عنوان مهمترین شاخص های ارزیابی عملکرد باشگاه های شهر تهران، توجه به منابع در این باشگاه ها باید در اواویت قرار گیرد. واژه های کلیدی: شاخص، ارزیابی عملکرد، باشگا های ورزشی، فرایند تحلیل سلسله مراتبی.

کلیدواژه ها:

شاخص ، ارزیابی عملکرد ، باشگا های ورزشی ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی