تاثیر هیجان بر رضایت از بازی و قصد بازگشت برحسب موقعیت های برد و باخت در بین هواداران فوتبال

هدف: هدف این پژوهش تاثیر هیجان بر رضایت از بازی و قصد بازگشت برحسب موقعیت­های برد و باخت در بین هواداران فوتبال بود.   روش شناسی: این پژوهش برحسب هدف کاربردی و به لحاظ روش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را هوادران تیم­های فوتبال پرسپولیس و استقلال تهران در فصل ۹۹-۹۸ تشکیل می­دادند. حجم نمونه بر مبنای نرم­افزار SPSS Sample Power برای هر تیم به تفکیک برابر با ۲۷۷ نفر در مجموع (۵۵۴ نفر) برآورد گردید. روش نمونه­گیری به صورت در دسترس و پس از پایان بازی هنگام خروج از ورزشگاه (ورزشگاه آزادی تهران) انجام شد. برای آزمون مدل از روش مدلسازی معادله ساختاری و آزمون کائی اسکوئر استفاده شد. یافته ها: با استناد به نتایج آزمون کائی اسکوئر مشخص گردید که روابط ساختاری موقعیت­های برد و باخت در ارتباط بین هیجان­ها بر رضایت از بازی و قصد بازگشت متفاوت است. براین اساس می­توان گفت که موقعیت­های برد و باخت نتیجه تاثیر هیجان­ها بر رضایت از بازی و قصد بازگشت را تعدیل می­کند. در این بین با استناد به نتایج مدل ساختاری مشخص گردید که تاثیر هیجان­های منفی بر رضایت از بازی در موقعیت باخت (۶۷۶/۰-= ضریب بتا)  بیشتر از موقعیت برد (۴۰۶/۰-= ضریب بتا)  است، تاثیر هیجان­های مثبت بر رضایت از بازی در موقعیت باخت (۱۴۵/۰= ضریب بتا) کمتر از موقعیت برد (۲۰۳/۰= ضریب بتا) است، تاثیر رضایت از بازی بر قصد بازگشت در موقعیت باخت (۴۶۰/۰= ضریب بتا) کمتر از موقعیت برد (۷۲۰/۰= ضریب بتا) بود. نتیجه گیری: براین اساس باشگاه­های ورزشی نیازمند آن هستند که حالت عاطفی و احساسی هواداران ورزشی را طی بازی با استفاده از افزایش خدمات فرعی از طریق پیشبرد بهتر رویدادهای ورزشی تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

رضایت از بازی ، قصد بازگشت ، موقعیت­های برد و باخت ، هیجان ، هواداران فوتبال