تاثیر آزادی بیان بر اثربخشی مدیریت راهبردی در وزارت ورزش و جوانان

هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر آزادی بیان بر اثربخشی مدیریت راهبردی با نقش میانجی قلدری سازمانی در وزارت ورزش و جوانان انجام گرفته است.روش شناسی: روش تحقیق آمیخته (کیفی و کمی) بوده و از منظر روش گرد آوری داده ها توصیفی است که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل همه کارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان بود (۸۰۰=N) و با استفاده از جدول مورگان، حداقل حجم نمونه ۲۶۰ نفر تعیین شده و نمونه گیری به روش نمونه گیری طبقه ای انجام گرفت. ابزار اندازه گیری این پژوهش شامل سه پرسشنامه اثربخشی مدیریت راهبردی نیک نژاد (۱۳۹۴) و پرسشنامه آزادی بیان امرالهی و بیوکی (۱۳۹۶) بود که بعد از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که که در وزارت ورزش و جوانان متغیر اثربخشی مدیریت راهبردی به طور معناداری در وضعیت نامناسب و میانگین آزادی بیان به طور معناداری پایین تر از متوسط قرار دارد. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین آزادی بیان و اثربخشی مدیریت راهبردی وجود دارد (۰۱/۰=Sig). در نهایت، نتیجه مدل معادلات ساختاری تحقیق نشان داد که اثر آزادی بیان بر اثربخشی مدیریت راهبردی مستقیم و معنادار است. نتیجه گیری: برای دستیابی به سازمانی اثربخش و برنامه محور، توجه به عوامل مرتبط با منابع انسانی ضروری است که یکی از مهمترین این عوامل ایجاد بسترهای لازم برای آزادی بیان در سازمان است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی مدیریت راهبردی ، آزادی بیان ، وزارت ورزش و جوانان