شناسایی مصادیق استثمار در ورزش حرفه ای

ورزش حرفه ای با رویکردی بازارگرایانه علاوه بر مزایای اجتماعی گاهی در برخی جنبه ها به استثمار وزشکاران پرداخته است. هدف این تحقیق شناسایی مصادیق استثمار ورزشکاران توسط باشگاه ها و فضای کلی ورزش بود. روش تحقیق کیفی که با استفاده از نمونه گیری هدفمند ۱۲ ورزشکار و کارشناس به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند و از طریق مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار داده ها جمع آوری شدند. نتایج نشان داد مصادیق استثمار ورزش در هشت دسته معانی شامل استثمار بدنی (صدمات جسمی، بهداشت تمرین، تخریب بدن)، استثمار روحی (طرد خانواده، تحقیر اجتماعی)، استثمار هویت (تبعیض جنسیتی، تبعیض قومی مذهبی)، استثمار اجتماعی (رسانه مداری، توقعات، کژ نقشی اجتماعی، سردرگمی)، استثمار اقتصادی (قرار دادها، بازنشستگی، حقوق)، استثمار فرهنگی (جنگ رسانه ای سبک زندگی) و استثمار انسانی (نگاه ابزاری، ابزار جنگی، خشونت رفتاری، خشونت های کلامی، خشونت زبانی، خشونت روانی) وجود دارد. بنظر می رسد وجود فرهنگ های محلی، نفود تفکرات لیبرالیسیتی حمکرانان ورزشی و در نهایت عدم آگاهی ورزشکار از مسیر زندگی حرفه ای خود گاهی منجر به استثمار زندگی ورزشکار در ابعاد گوناگون شده است.

کلیدواژه ها:

ورزش حرفه ای ، استثمار ، ورزشکار ، خشونت ، تبعیض