طراحی مدل ارتقاء مشارکت کارکنان در خط مشی های دفاعی: یافته های یک مدل انتخاب ترکیبی مطالعه موردی (ارتش جمهوری اسلامی ایران)

یکی از مهم ترین چالش های موجود در زمینه خط مشی های دفاعی که باعث شده اهداف تعیین شده در برنامه ها و خط مشی های کلان به طور کامل محقق نشود، مشخص نبودن حدود وظایف و اختیارات کارکنان، موازی کاری و دوباره کاری ها و عدم مشارکت کارکنان در خط مشی های دفاعی است. در حال حاضر، مدل بومی در این زمینه، وجود ندارد؛ بنابراین طراحی این مدل امری ضروری است. این پژوهش، باهدف طراحی مدل ارتقاء مشارکت کارکنان در خط مشی های دفاعی انجام شده است. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و داده ها به صورت آمیخته(کیفی – کمی) با رویکرد اکتشافی متوالی جمع آوری شد. در بخش کیفی بر اساس روش تحلیل تم، داده های موردنیاز با انجام ۳۰ مصاحبه نیمه ساختاریافته (شامل ۱۲ خبره دانشگاهی و ۱۸ فرمانده) که با استفاده از شیوه نمونه گیری نظری و گلوله برفی جمع آوری و تحلیل شد؛ و در بخش کمی، گردآوری داده ها به صورت میدانی بود که از فرماندهان، مدیران و کارشناسان ارتش جمهوری اسلامی ایران ابتدا به صورت تصادفی طبقه ای و سپس با فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ تن انتخاب شدند. در ادامه داده ها به کمک نرم افزار SPSS و معادلات ساختاری Amos مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که مدل ارتقاء مشارکت کارکنان در خط مشی های دفاعی دارای ۴۰ مضمون پایه، ۱۶ مضمون سازمان دهنده و ۶ مضمون فراگیر است که می تواند به عنوان یک چارچوب نظری علمی و پایه برای ارتقاء مشارکت کارکنان در خط مشی های دفاعی مورداستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

model ، Participation ، Policy ، Defense Policies ، Islamic Republic of Iran Army