واکاوی اختلال گوشه گیری به عنوان یکی از فاکتور های مانع موفقیت تحصیلی دانش آموزان

کودکان سرمایه های ارزشمند و سازنده آینده جامعه هستند. آموزش و پرورش در دوره کودکی که زمان شکل گیری شخصییت و ایجاد عادات مختلف و پیشگیری از بروز مشکلات است، آینده فرد و جامعه را بنا می نهد و مسیر حرکت مملکت را مشخص می سازد، توجه به مسائل و مشکلات کودکان باعث پیشرفت و ترقی جامعه می شود و غفلت در رفع مشکلات آنان، خسارت جبران ناپذیری به بار می آورد. گوشه گیری از نظر لغوی به معنی تنها و مجرد و در خلوت نشستن و از جمع کناره گرفتن است. گوشه گیر کسی است که از مردم دوری می کند از جمع کناره گرفته و عزلت می گزیند و بدان وسیله خود را با محیط اطراف سازگار می سازد. گوشه گیری اجتماعی یکی از مشکلات مهم دوران کودکی و نوجوانی است که اغلب دیر شناخته می شود. زیرا افراد گوشه گیر برای مدرسه و اطرافیان مشکل آفرین نیستند و حتی ممکن است به عنوان افرادی مودب و مطیع مورد تحسین و تشویق دیگران قرار گیرند و از علاقه و حمایت های عاطفی آن ها برخوردار شوند. از آن جا که گوشه گیری اجتماعی نشانه ی وجود مشکلات پیچیده و زیر بنایی در کودکان است، مشاهده ی دقیق رفتارهای دانش آموزان در موقعیت کلاسی و اوقات تفریح و شناسایی دانش آموزان مشکل دار، مهم ترین اقدامی است که انتظار می رود معلمان و مربیان انجام دهند. آموزش مهارت برقراری روابط اجتماعی به دانش آموزان در اغلب موارد به کاهش رفتار گوشه گیری کمک می کند. بسیاری از دانش آموزان به ویژه کودکان گوشه گیر بامهارت های دوست یابی و اصول برقراری ارتباط، نحوه ی صحبت کردن، تماس چشمی با فرد مقابل، طرز نشستن، توجه به عواطف دیگران و... آشنا نیستند.

کلیدواژه ها:

واکاوی ، اختلال ، گوشه گیری ، دانش آموز ، مانع ، موفقیت