تعیین شیب بهینه دیوارهای ساحلی در مواجهه با امواج تصادفی دریا بر مبنای برش پایه و لنگر واژگونی به روش آزمایشگاهی

تعیین بهترین شیب در دیوارهای ساحلی در مواجهه با امواج، نقش مهمی در بررسی رفتار این دیوارها دارد. هدف این پژوهش مطالعه عملکرد دیوارهای شیب دار ساحلی در برابر امواج دریاست که با فرض رفتار تصادفی امواج، استفاده از مدل های فیزیکی برای بیان این اندرکنش، مناسب و توجیه پذیر تشخیص داده شده است. برای انجام آزمایش ها، مدل دیوار شیب دار با قابلیت تغییر شیب، در فلوم ساخته شد و تحت امواج تصادفی با طیف جانسواپ، قرار گرفت و شیب های مختلف از حالت قائم تا زاویه ۶۰ درجه با تغییرات ۵ درجه ای بررسی و آزمایش شد و داده های تراز سطح آب توسط ۳ موج نگار و سری زمانی فشار به وسیله ۶ حس گر نصب شده بر روی دیوار، در ارتفاع های مختلف، بر روی مدل برداشت و ثبت شد. تحلیل نتایج آزمایش ها، نشان دهنده رابطه خطی بین برش پایه و لنگر واژگونی با تیزی موج است و کم ترین برش پایه و لنگر واژگونی پای دیوار در شیب ۳۵ درجه نسبت به قائم رخ می دهد که حاکی از کاهش ۵۴ درصدی مقدار برش پایه و کاهش ۵۲ درصدی لنگر واژگونی نسبت به حالت قائم است. بر این اساس زاویه ۳۵ درجه به عنوان بهترین شیب دیوار انتخاب و پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

برش پایه ، دیوار ساحلی ، سری زمانی ، شیب دیوار ، طیف جانسواپ