بررسی اثر احداث دستک نخل ناخدا بر لایه بندی ستون آب و جریان در ساحل شرقی بندرعباس

ساحل بندرعباس به طور طبیعی به دلیل قرار گرفتن در فرورفتگی شمالی تنگه هرمز و وجود دو جزیره بزرگ قشم و هرمز در جنوب غربی و جنوب شرقی آن، به منطقه ای نیمه بسته تبدیل شده است، این امر باعث تبادل اندک آب های ساحلی با آب های دور از ساحل شده است. ساخت دستک نخل ناخدا به طول ۴ کیلومتر باعث بر هم خوردن توازن آب در این ناحیه شده است. در این تحقیق با استفاده از جریان سنج ADCP و دستگاه CTD مقادیر جریان، دما، شوری و ناهنجاری چگالی آب در این منطقه در فصل زمستان مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج مفیدی حاصل شد. مقادیر اندازه گیری شده دما نشان می دهد که در فصل زمستان آب های ساحلی نسبت به آب های دور از ساحل دمای کم تری دارند و هرچه از سمت ساحل به دور از ساحل حرکت می کنیم دمای آب افزایش پیدا می کند. در این منطقه گرادیان افقی از گرادیان عمودی دمایی بیش تر دارد به نحوی که آب های دور از ساحل دارای دمای بیش تر و آب های نزدیک به ساحل دمای کم تری دارند. شوری به دلیل کم عمقی و تبخیر، عمدتا در مناطق ساحلی نسبت به آب های دور از ساحل بیش تر است، هم چنین جریان آب شور تمایل دارد خود را به اعماق برساند و به سمت آب های عمیق پیشروی داشته باشد. کاهش دما به همراه افزایش شوری در آب های ساحلی به نسبت آب های دور از ساحل باعث افزایش چگالی در آب های ساحلی می شود. بیش ترین میزان گرادیان افقی و عمودی دما، شوری و چگالی در هنگام جزر و کم ترین مقدار آن در هنگام مد دیده می شود. نسبت پایداری در هنگام جزر عمدتا رژیم انگشتی و پخشی در نواحی ساحلی را به وجود می آورد و در آب های دورتر از ساحل عمدتا حالت پایدار به وجود می آید. داده های جریان سنجی نشان می دهد که جریان به صورت تک لایه بوده و گاهی به دو جریان مجزا در سطح و عمق تغییر شکل می دهد.

کلیدواژه ها:

اختلاط عمودی ، تنگه هرمز ، ساحل بندرعباس ، لایه بندی ستون آب