بررسی تاثیر شیوه های فرزندپروری والدین بر تعاملات آموزشی وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی تاثیر شیوه های فرزندپروری بر تعاملات آموزشی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی ارتباط بین سبک های مختلف فرزندپروری (مستبدانه، مقتدرانه و آسان گیر) و نتایج تحصیلی دانش آموزان است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی و والدین آن ها در چندین مدرسه ابتدایی منتخب شهر بود. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های استاندارد استفاده شد که شامل مقیاس های فرزندپروری و ارزیابی عملکرد تحصیلی بود. نتایج تحلیل آماری نشان داد که سبک فرزندپروری مقتدرانه به طور معنی داری با پیشرفت تحصیلی بالاتر و تعاملات آموزشی مثبت تر مرتبط است. در مقابل، سبک های فرزندپروری مستبدانه و آسان گیر به ترتیب با عملکرد تحصیلی پایین تر و مشکلات رفتاری بیشتر در دانش آموزان مرتبط بودند. همچنین، یافته ها نشان دادند که شیوه های فرزندپروری نقش مهمی در شکل دهی به نگرش ها و رفتارهای تحصیلی دانش آموزان ایفا می کنند. این پژوهش بر اهمیت آموزش والدین در اتخاذ شیوه های فرزندپروری موثر تاکید کرده و پیشنهاد می کند که مدارس و نهادهای آموزشی برنامه های حمایتی و آموزشی برای والدین فراهم کنند تا بتوانند به نحو بهتری از رشد تحصیلی فرزندان خود حمایت کنند.

کلیدواژه ها:

والدین ، عملکرد تحصیلی ، محیط یادگیری ، دانش آموزان ابتدائی