بررسی آزمایشگاهی و عددی تاثیر PET و الیاف فولادی بر روی مقاومت خمشی و منحنی تنش-کرنش فشاری بتن های خودتراکم

هدف از پژوهش حاضر بررسی آزمایشگاهی و عددی تاثیر همزمان PET و الیاف فولادی بر روی خصوصیات رئولوژیکی بتن خودتراکم، مقاومت خمشی و منحنی تنش-کرنش فشاری بتن خودتراکم می باشد. بدین منظور ۳۰ طرح اختلاط به روش سطح پاسخ (RSM) با ترکیب درصدهای مختلف متغیرهای PET، الیاف فولادی، پودرسنگ و فوق روان کننده طراحی گردید. نتایج نشان داد با افزایش درصد PET و درصد الیاف ویسکوزیته بتن کاهش یافته است. همچنین بیشترین مقاومت خمشی از ترکیب %۴/۰ الیاف، % ۸ PET و %۱ فوق روان کننده حاصل گردیده است. منحنی های تنش – کرنش رسم شده برای طرح های مورد بررسی نشان دادند الیاف فولادی در قسمت صعودی منحنی تنش – کرنش تاثیر چندانی نداشته و موجب بهبود پایداری در قسمت نزولی منحنی تنش - کرنش شده است. همچنین ذرات PET موجب کاهش شیب قسمت صعودی منحنی تنش – کرنش شده است. به طور کلی الیاف فولادی و PET، موجب شکست نرم نمونه ها شده به صورتی که PET موجب افزایش کرنش نظیر حداکثر مقاومت فشاری شده و الیاف فولادی موجب افزایش کرنش گسیختگی بتن شده است.

کلیدواژه ها:

PET ، الیاف فولادی ، RSM ، مقاومت خمشی ، منحنی تنش-کرنش فشاری