طراحی، ساخت و بررسی بتن پارچه ای بر پایه فناوری پوششی ریخته گری خمیر پلیمری/کامپوزیتی

یکی از چالش های اساسی بتن های پارچه ای رایج، جدا شدن لایه ی ژئوممبران از بستر بتن پارچه ای می باشد که باعث به وجود آمدن مشکلات اساسی در بحث کاربرد این محصول شده است. در این کار، از روش ریخته گری خمیر پلیمری برپایه رزین های اکریلاتی، جهت ایجاد پوشش تک لایه ای رزین آب بند با مقاومت مکانیکی کلی محصول بالا، استفاده و خواص محصول مورد بررسی قرار گرفت. در این روش خمیر پلیمری، در یک مرحله و بدون استفاده از چسب و لایه ژئوممبران بر روی بستر زیرآیند سه بعدی تشکیل و محصول کلی بتن پارچه ای شکل می گیرد. نتایج نشان داد که بتن پارچه ای تولید شده بر پایه روش ریخته گری خمیر پلیمری دارای مقاومت مکانیکی مناسب((kN/mm۲) ۳۰)، آب بندی بهتر (تا ۳۰ روز بدون تغییر وزن در برابر آب )، لایه لایه نشدن، مقاومت شیمیایی مناسب در برابر هگزان، تولوئن، بنزن و اکتان و مقاومت دمایی بهتر (از ۲۰- تا ۱۰۰ درجه سلسیوس بدون لایه لایه شدن) نسبت به محصول بتن پارچه ای رایج می باشد.

کلیدواژه ها:

بتن پارچه ای ، لایه ژئوممبران ، روش ریخته گری پلیمری ، رزین های اکریلاتی