بررسی ویژگی های ملات بنایی حاوی ماسه ی بازیافتی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 66

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCRGU-16-2_007

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1403

چکیده مقاله:

در این مقاله ویژگی های ملات بنایی ساخته شده با ماسه بازیافتی بتنی بررسی شده است. برای این منظور ۵ طرح اختلاط ملات بنایی در نظر گرفته شده است که در آن ها علاوه بر طرح شاهد، ماسه ی بازیافتی بتنی با درصدهای ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ جایگزین ماسه طبیعی در ملات بنایی شد. برای هر دو نوع ملات ساخته شده با ماسه ی طبیعی و بازیافتی نیز از دانه بندی یکسانی استفاده شد. همچنین نسبت وزنی آب به سیمان ۵۵/۰ و نسبت وزنی سیمان به ماسه نیز ۱:۳ در نظر گرفته شد. جهت سنجش خواص مختلف ملات بنایی ساخته شده با ماسه بازیافتی بتنی، آزمایش های جذب آب و چگالی برای ارزیابی خواص فیزیکی، مقاومت فشاری و مقاومت خمشی برای ارزیابی خواص مکانیکی و نهایتا آزمایش دوام در برابر چرخه های ذوب و انجماد به منظور ارزیابی دوام ملات بنایی در محیط های سردسیر انجام شد. همچنین آزمایش جمع شدگی ناشی از خشک شدن به منظور بررسی جمع شدگی در ملات های ساخته شده با ماسه بازیافتی انجام شد. در آزمایش مقاومت فشاری، تمام نمونه ها مقاومت بیشتر از MPa ۱۰ داشتند که ضوابط استاندارد ملی ملات را برآورده نمود. با افزایش درصد جایگزینی کارایی و زمان کارایی ملات ها کاهش یافت. ملات های ساخته شده با ماسه ی بازیافتی مقاومت خوبی در مقابل چرخه های ذوب و انجماد داشتند و جمع شدگی بیشتری نیز اتفاق افتاد که به دلیل خمیر سیمان سخت شده ی چسبیده به سنگدانه ها است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که استفاده از ماسه بازیافتی تا %۵۰ جایگزینی می تواند راهکار خوبی برای کاهش استفاده از مصالح طبیعی و توسعه ی پایدار باشد.

کلیدواژه ها:

ماسه بازیافتی ، جمع شدگی ، دوام در برابر چرخه های ذوب و انجماد ، ملات بنایی

نویسندگان

میلاد عقیلی لطف

دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمد کوروش کریم

دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمد یاسر چمنی

دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

امیر محمد رمضانیانپور

دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران