محاسبه آماری مقاومت متوسط لازم طرح اختلاط و ضرائب اطمینان بتن های ویژه شاتکریت، الیافی ، و ژئوپلیمری و مقایسه با بتن معمولی کارگاهی

امروزه بررسی شرائط پذیرش بتن های جدید، فواصل اطمینان و ضوابط طرح اختلاط با روش های آماری ضروری است. در این مقاله اطلاعات میدانی و نتایج تحقیقات گذشته بتن های معمولی و ویژه با کمک نرم افزارهای آماری و استفاده از فرمول های ضرائب و فواصل اطمینان آئین نامه ها و مقاومت فشاری متوسط لازم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و ضریب اطمینان جزئی، فاصله اطمینان و مقاومت فشاری متوسط لازم برای هر بتن بصورت مجزا محاسبه گردید. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که میزان انحراف و ضریب پراکندگی بتن های ساخته شده معمولی در شرکت های تولید کننده بتن آماده در بازه ی زمانی مرداد و شهریور کمتر از بازه ی مشابه اردیبهشت و خردادماه به دلیل دقت بیشتر درکارگاه ها و جلب رضایت مشتری بود. ضریب تنوع و ضریب اطمینان جزئی بتن شاتکریت تا ۴ برابر و ۴۰ % بتن متناظر معمولی بود که نشان از کیفیت پائین آن است. استفاده همزمان میکروسیلیس و الیافPPS باعث بهبود ضریب اطمینان جزئی، فاصله اطمینان و مقاومت فشاری متوسط لازم بتن شد که نشان از کیفیت بیشتر مطابق معیارهای استاندارد موسسه بتن آمریکا است. استفاده از الیاف باعث افزایش انحراف معیار و ضریب تنوع در بتن های الیافی شد و در نهایت باعث کاهش ضریب اطمینان بتن گردید. ولی انحراف معیار و ضریب تنوع ژئوپلیمرهای معمولی نسبت به نمونه الیافی تا ۲ برابر افزایش و ضریب اطمینان جزئی هم تا ۱۵ درصد کاهش داشت که نشان از کیفیت بیشتر ژئوپلیمر الیافی نسبت به نمونه معمولی مطابق معیارهای استاندارد بود.

کلیدواژه ها:

"بتن ویژه" ، "مباحث آماری" ، "ضریب اطمینان" ، "مقاومت فشاری" ، "انحراف معیار"