توسعه رابطه تنش-کرنش پوپوویچ برای بتن های محصور شده

در سال های اخیر مطالعات زیادی بر روی اثر محصورشدگی در بتن های پرمقاومت انجام شده است. یکی از کاربردهای مهم این نوع بتن ها در ستونهای ساختمان های بلند مرتبه می باشد که مقاومت و شکل پذیری آن ها در اثر پدیده محصور شدگی به نحو چشم گیری افزایش می یابد. برای تخمین این افزایش و همچنین شبیه سازی رفتار این ستونها ارائه یک مدل تنش-کرنش فشاری بتن با منظور کردن پدیده محصور شدگی ضروری می باشد. در این مقاله تعدادی از مدل های تنش-کرنش شناخته شده و پرکاربرد با استفاده از داده های تجربی بدست آمده توسط محققان مختلف بر روی پدیده محصور شدگی مورد ارزیابی قرار می گیرند. مقاومت مشخصه بتن، مدول الاستیسیته، کرنش متناظر تنش حداکثر و فشار محصور شدگی به عنوان پارامترهای موثر در رفتار بتن های محصور شده در نظر گرفته می شوند. بر اساس این بررسی، یک مدل مشخصه توسعه یافته با در نظر گرفتن اثرات محصور شدگی برای بتن های با مقاومت معمولی و پرمقاومت پیشنهاد شده است. مدل پیشنهادی تنها تابعی از مقاومت مشخصه و فشار محصور شدگی می باشد. مقایسه نتایج پیش بینی شده توسط این مدل با نتایج تجربی ارائه شده برای دامنه وسیعی از مقاومت های مشخصه از ۲۰ تا ۱۲۰ مگا پاسکال و سطح های مختلف محصور شدگی تطابق مناسبی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

اثر محصور شدگی ، بتن پرمقاومت ، رابطه تنش-کرنش ، ستون بتنی