بررسی تجربی دال های بتنی الیافی چند لایه با تغییر درصد الیاف در لایه ها در برابر بار ضربه ناشی از وزنه افتان

در این مقاله ۳ نوع دال بتنی و در مجموع ۲۱ دال به ابعاد ۵×۶۰×۶۰ سانتی متر در برابر بار ضربه ناشی از وزنه افتان مورد بررسی قرار گرفته و با هم مقایسه شدند. نوع اول دال های بدون الیاف، نوع دوم دال های الیافی(فولادی، پلی پروپیلن و ترکیبی) که درصد الیاف در راستای ضخامت یکنواخت بوده و نوع سوم که درصد الیاف در لایه ها به صورت غیر یکنواخت و متغیر بودند(FG[۱] ). نتایج نشان دادند که استفاده از الیاف سبب افزایش قابل ملاحظه مقاومت در برابر ضربه دال های نوع دوم و سوم نسبت به دال های نوع اول می گردند. این مطالعه نشان داد که کارآیی دال های مورد آزمایش تحت تاثیر سه عامل شامل نوع الیاف، درصد الیاف و نیز موقعیت قرارگیری لایه ها می باشد. نحوه قرارگیری لایه ها به صورت FG به نحوی که لایه های بیرونی درصد الیاف بیشتر و لایه های درونی درصد الیاف کمتری دارند، سبب افزایش قابل ملاحظه جذب انرژی در مقایسه با دال های نوع دوم شده است و این در حالی است که کل الیاف مورد استفاده در دال های مذکور یکسان بوده است. همچنین نتایج حاصل از آزمایش اولتراسونیک نشان داد که سرعت پالس با افزایش میزان الیاف کاهش می یابد و سرعت پالس در نمونه های FG با توجه به حجم متفاوت الیاف در هر لایه متغیر است. Functionally Graded (۱

کلیدواژه ها:

ضربه ناشی از وزنه افتان ، دال های بتنی الیافی FG ، آزمایش اولتراسونیک